خانه پدری برای چندمین بار توقیف شد

این در حالی است که تنها ۵ روز از آغاز اکران دوباره این فیلم می‌گذشت. برخی رسانه‌ها و چهره‌های اصولگرا که از قبل اعتراض خود را به این فیلم اعلام کرده بودند بعد از توقیف فیلم به واکنش‌های خود ادامه دادند.

دادسرای تهران هم اعلام کرد علاوه برجلوگیری از پخش فیلم خانه پدری، کلیه مرتکبین و مقصرین نیز تحت تعقیب قانونی قرارگرفتند. توقیف خانه پدری همچنین با واکنش مردم و چهره‌های اصلاح طلب در فضای مجازی همراه بود. همچنین حسین انتظامی، رییس سازمان سینمایی ابراز امیدواری کرد مشکل اکران فیلم حل شود.

ساعاتی بعد از انتشار خبر توقیف فیلم در بعضی رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی و ابراز بی‌اطلاعی سازمان سینمایی از این موضوع، روابط عمومی این سازمان تأیید کرد که اکران خانه پدری با دستور دادسرای فرهنگ و رسانه تهران متوقف شده است. محمود صادقی، نماینده مردم تهران در مجلس در واکنش به این اتفاق در صفحه توییتر خود نوشت: «اول تسنیم و اتباعش خبر توقیف را می‌دهند دو ساعت بعد خبرش به وزارت ارشاد می‌رسد. معلوم نیست توقیف را ضابط انجام داده یا مقام قضایی؟!»

مشکل اکران پس از ۱۰ سال ادامه دارد

فیلم خانه پدری که یکی از تهیه‌کنندگان اصلی آن سازمانی فرهنگی وابسته به نیروی انتظامی ایران بود، بعد از سه سال توقیف برای اولین بار در جشنواره فیلم فجر سال ۱۳۹۲ نمایش داده شد. حدود یک سال بعد به صورت بسیار محدود به نمایش در آمد، اما بلافاصله توقیف شد. فیلم بار دیگر بعد از پنج سال از اول آبان ماه ۱۳۹۸ در چند سینما به نمایش در آمد، اما باز هم نتوانست بیش از پنج روز روی پرده دوام بیاورد و به حکم دادستانی توقیف شد. دادستانی پایبند نبودن سازندگان فیلم به تعهداتشان در رابطه با حذف برخی از صحنه‌ها را علت توقیف فیلم اعلام کرد.

سایت قوه قضاییه نوشت: «پس از توقیف فیلم خانه پدری از سوی دادسرای فرهنگ و رسانه، مشخص شد عدم اصلاح صحنه‌های خشن که تعهد شده بود حذف شود علت توقیف این فیلم است. چون براساس آنچه عوامل فیلم متعهد شده بودند، مقرر بوده برخی از صحنه‌های این فیلم که خشونت علیه خانواده صورت گرفته است پیش از اکران اصلاح شود؛ اما اصلاحیه‌های مدنظر صورت نگرفته است.» همچنین دادسرای تهران اعلام کرد که حسب دستور دادستانی علاوه برجلوگیری از پخش فیلم خانه پدری، کلیه مرتکبین و مقصرین نیز تحت تعقیب قانونی قرارگرفتند. به نظر می‌رسد به جز بحث محتوای کلی، جدی‌ترین مشکل فیلم برای منتقدان بر سر ۱۰ دقیقه سکانس ابتدایی فیلم است که دختر خانه‌پدری توسط برادر نوجوانش و با نظارت پدرش در زیرزمین خانه به قتل می‌رسد. ظاهرا وجود اشیائی در داخل صندوق در سکانسی از فیلم که نشان از تعزیه خوان بودن پدر دارد یکی دیگر از موارد اصلاحی است.

مسئولان دولتی به توقیف این فیلم واکنش نشان دادند. محمد مهدی طباطبایی‌نژاد، معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی گفت: این فیلم نه ضد دین و نه ضد سنت است بلکه ضد تحجرگرایی است و با دقت در روند فیلم و شخصیت‌ها می‌توان به این موضوع پی برد.

حسین انتظامی، رییس سازمان سینمایی به انتقاد از توقیف فیلم پرداخت و با درخواست تلویحی از ریاست قوه قضائیه ابراز امیدواری کرد مشکل اکران خانه پدری برطرف شود. او با رد اظهارات دادستانی مبنی بر عدم اصلاح فیلم گفت: بار تصویری خشن صحنه‌های ابتدایی آن، کاسته و با تمهیدات تصویری و صوتی، اصلاح شد. جای تعجب است که عده‌ای می‌گویند هیچ اصلاحی در این فیلم صورت نگرفته است. وی افزود: اعضای شورای پروانه نمایش، منتقدان و جامعه‌شناسان، خانه پدری را فیلمی در ترویج خشونت نمی‌دانند. هرگونه نمایش جرم، جنایت، خشونت و یا امثال آن، به معنای ترویج این موضوعات نیست؛ به ویژه وقتی با رده‌بندی سنی ۱۵+ هشدار‌های لازم به خانواده‌ها داده شده باشد.

 واکنش در شبکه‌های اجتماعی

خود کیانوش عیاری که در این سال‌ها حاضر نبود فیلم را سانسور کند در اولین واکنش به خبر توقیف نسبت به آن اظهار بی اطلاعی کرد، اما بسیاری از شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی و مردم در شبکه‌های اجتماعی به توقیف خانه پدری واکنش نشان دادند. سبا حیدرخانی، خبرنگار تئاتر در توئیتر نوشت: «زنگ زدم به کیانوش عیاری زنگ زدم ببینم چرا فیلمش توقیف شده، خبر نداشت. با لحن غمگینی گفت: «چه بد» و «بد هستن، بد» خبر مرگ بردم انگار خبر مرگ برایش بردم.

حجت نظری، سخنگوی کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران با انتقاد از توقیف فیلم خانه پدری در توئیتر نوشت: تصمیم‌گیری در امورفرهنگی باید به مسئولان و متخصصان همین حوزه واگذار شود تا براساس خواست مردم عمل کنند و شائبه هرگونه دخالت جهت‌دار و مخالفت با اراده ملت از بین برود. امیدوارم مساله توقف اکران ‎خانه پدری از طریق گفتگو و نمایش فیلم برای مقاماتی که دستور به توقیف داده‌اند حل شود.

ظریفی گفت: خانه پدری هر 10 سال یکبار، 10 ساعت شانس دیده شدن پیدا می کند، به جز خود فیلم که برگی از یک تاریخ در پستو است. حالا سرنوشتی که بر نمایش فیلم رفته هم خودش دارد به نماد دیگری از خانه پدری تبدیل می شود. همچون واگویه ای از سنت جارو کردن کثیفی ها زیر فرش. داستان خانه پدری هم جز این نیست. تنها خواست قیم خانه است که اجرا می شود، حتی اگر آن تصمیم به موجب قانون قتل باشد.