این زن 46 ساله برای جامعه ایرانی که در سالهای اخیر، خسته از تنگناها و فشارهای اقتصادی در امید به بار نشستن مذاکرات هسته ای بود، چهره ای کاملا شناخته شده و تا حدی محبوب است.
او با مواضع معتدل و آشتی جویانه اش در به بار نشستن برجام نقش مهمی داشت. مخالفت صریح او با خروج آمریکا و اظهارات ترامپ برای ترک توافق 1+5 هم برای مردم ایران خوشایند بود.
موگرینی در دوره پسابرجام با سفر به ایران و سر کردن روسری در مجلس ایران بار دیگر در کانون توجهات قرار گرفت. دست و پا زدن عده ای از نمایندگان از همه طیف ها برای گرفتن عکس یادگاری با این چهره بین المللی کم حاشیه ایجاد نکرد.
موهای صاف و آرایش اندک او، خستگی ناپذیری، جدیت و اشکی که گهگاه پشت میکروفون عمومی هم امانش نمی داد، از ویژگی های اوست.
از فدریکا موگرینی به عنوان یک «سیاستمدار نمونه‌وار چپ میانه برای نسل خودش» یاد می‌شود که در دهه ۱۹۹۰ با نژادپرستی، بیگانه‌هراسی و آپارتاید مبارزه می‌کرده‌است و اکنون عقاید چپ رادیکال خود را کنار گذاشته‌است. او مدتی هم وزیر خارجه ایتالیا بود.
به سرانجام رساندن برجام به عنوان مهمترین موقثیت کاری او در دوره فعالیتش محسوب می شود. موفقیتی که پیروزی گفت و گو بر جنگ طلبی و خشونت بود. هر چند این روزها با رفتار تندروها برجام نفس های آخر را می کشد.
خداحافظ موگرینی.
