الحیات پس از 70 سال تعطیل شد

يکشنبه،۱۸ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۹:۴۶

رسانه ای که معنای نامش زندگی بود، واپسین نفس خود را کشید

الحیات پس از 70 سال تعطیل شد

به گزارش  پیام ایران  به نقل از وبسایت تخصصی مدیریت رسانه این رسانه لبنانی الاصل که با بودجه سعودی اداره می شد، از روزنامه‌های پیشروی جریان پان‌عربیسم، هفت دهه پیش در بیروت تاسیس شد.

الحیاة را یک روزنامه‌نگار لبنانی در سال ۱۹۴۶ تاسیس کرد. این روزنامه برای اولین بار در ۱۹۷۶ تعطیل شد که یک سال پس از بروز جنگ داخلی ۱۵ ساله لبنان بود. این روزنامه مجددا ۱۹۸۸ در لندن آغاز به کار کرد و دو سال بعد یک شاهزاده سعودی به نام خالد بن سلطان آن را خرید. دفتر این روزنامه در لبنان سال‌ها درگیر بحران بود و گفته می شود برای تطبیق با دوره دیجیتال و مقابله با سختی‌های اقتصادی تلاش می‌کرد.

در خصوص تعطیلی این رسانه شناخته شده، گمانه زنی های مختلفی شده است. برخی می گویند، این روزنامه پیشرو عربی با رویکرد لیبرالیستی و البته حامی جریان پان عربیسم گرفتار دعوای حقوقی مالکان خود است و از سویی برخی انگشت نشانه را به طور مستقیم به سمت بن سلمان نشانه گرفته اند و معتقدند خود او پشت ماجرای ورشکستگی روزنامه است. این گمانه زنی به خصوص با توجه به تکرارش برای روزنامه «العرب» خیلی جدی مطرح می شود.

اما پشت پرده تعطیلی این روزنامه هرچه باشد شواهد نشان می دهد این تعطیلی در قالب اجرای یک سناریوی آرام و سنجیده رخ داده است و حداقل ۲ سال است رسانه های داخلی ایران هم این موضوع را در کانون توجه خود قرار داده اند.خرداد ماه سال گذشته بود که خبرگزاری ایرنا نوشت بعد از تعطیلی دفاتر لندن و بیروت روزنامه الحیات و البته متوقف شدن چاپ نسخه بین المللی آن انتشار این روزنامه فقط در ریاض دنبال می شود. اتفاقی که به طور حتم بر ماهیت بین المللی این روزنامه خدشه اساسی وارد می کرد. خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران در گزارش خود خبر داد که حضور نسخه های روزنامه باسابقه الحیات گام به گام در دکه های روزنامه فروشی جهان و منطقه و در دست مخاطبان کمرنگ شده است و نسخه های الحیات که در ریاض قرار است چاپ شود با وجود بحران شدید مالی امکان اینکه جای نسخه های لندنی و بیروتی آن را بگیرند نخواهند داشت.

بدبینی روزنامه نگاران الحیات به مدیرانش

یک گام قبل تر در اجرای سیاست مذکور در ابتدای سال ۲۰۱۸ میلادی دنبال شد، هنگامی که دفتر مرکزی روزنامه الحیات از لندن به دوبی نقل مکان کرد و در همین حین کارمندانی این روزنامه که قریب به هجده سال برای آن کار کرده بودند رها شدند. چند ماه بعد وقتی تابستان شروع شد هم دفتر بیروت تعطیل شد و این بار ۶۰ روزنامه نگار از کار کنار گذاشته شدند. البته در این مقطع روزنامه ارتباطش را با برخی روزنامه نگاران به صورت غیر مستقر دنبال می کرد. اقدامی که از سوی روزنامه نگاران این روزنامه «بی وفایی» و «اجحاف» توصیف شد.

طی همین چند ماهی که ذکر آن رفت روزنامه نگاران الحیات اقدام به اعتصاب کردند و کارمندان لبنانی و بعد از آنها کارمندان دفتر دوبی به این اعتصاب ها پیوستند. اما جوابی که مدیران روزنامه می دادند این بود که شرایط مالی بدی دارند. خیلی زود آنها از همین فرصت استفاده کرده و دفتری که نسخه بین المللی را چاپ می کرد تعطیل کردند و اعلام کردند دیگر نسخه بین المللی چاپ نخواهد شد.

منتقل شدن الحیات به آپارتمانی مسکونی در عربستان

روزنامه الحیات طی ماه های گذشته شرایط سختی را برای کارمندان نسخه ویژه عربستان هم اعمال کرد. به طوری که گفته می شود این روزنامه در ریاض یک دفتر مستقل ندارد بلکه کارمندانش در یک منزل مسکونی ساکن هستند. 

اتفاقات دو سال اخیر در روزنامه متعلق به شاهزاده خالد بن سلطان در حالی دنبال می شود که در اوایل این بحران «رفله خریاطی» مدیر مسئول این روزنامه به نقل از مدیر شرکت چاپ «مکشف» که امور این چاپ این روزنامه را برعهده دارد از طلبکاری این واحد صحبت کرده بود.

دفتر دوبی دنبال نشر کاغذی نبود

روزنامه الاخبار هم گزارش کرده بود کارمندان روزنامه بعد از منحل کردن دفتر لندن در تلاش هستند در دوبی روزنامه چاپی منتشر کنند اما این دفتر در دوبی فقط مسئولیت بخش پایگاه اینرنتی را برعهده داشت. همه این اخبار هم در حالی اتفاق می افتاد که روزنامه الحیات توضیحی درباره اتفاقات و حواشی شکل گرفته ارائه نکرد و حتی محمد صلاح، مدیر دفتر این روزنامه در قاهره حواشی را تکذیب کرد و گفت از بحران در این روزنامه خبر ندارد.

بحرانی احتمالا خود خواسته

آنچه که طی ماه های قبل بر روزنامه الحیات رفته است هرچند در سکوت مقامات کشور عربستان و مدیران این روزنامه همراه بوده است، با این حال ناظران معتقدند با تعطیل شدن دفتر لندنی روزنامه الحیات دوران روزنامه نگاری عرب ها خارج از مرزها شروع شد و با بهره گیری از امکانات تکنولوژیکی مسئولان این روزنامه می خواهند در داخل کشورهای عربی انتشار این روزنامه را با ساز و کارهای الکترونیکی دنبال کنند. موضوعی که این گروه ها اشاره می کنند هر چند درست به نظر می رسد اما حداقل تعطیلی دفاتر لندن و بیروت و نارضایتی هایی که روزنامه نگاران این الحیات بروز داده اند گواهی می دهد این نشریه در یک بحران احتمالا «خواسته» از سوی مدیرانش قرار گرفته است.

برای علاقمندان رسانه های مکتوب، تعطیلی و توقف خبر خوبی نیست. اما واقعیت دارد. الحیات وارد دوره الممات شده است.