سالی که مردم ایران بدلیل انبوه تلخکامی هایی که در سال 98 با آنها روبرو شدند، امیدوارانه آغازش می کنند.
سوای از همه بحرانها که همچون سریالی سال را به پایان رساند، فراگیری ویروس کرونا – کووید 19 که موجب مرگ بیش از 1300 نفر از هموطنان عزیز شده است، تعطیلی و نوروز امسال را از شور و شعف همیشه خالی کرده است.
به استقبال بهار می رویم تا سالی دیگرگون برای ما باشد. در خانه هستیم تا بتوانیم این آفت را با همیاری و درایت ملی از بین ببریم.
اما ایران فقط تعطیل نیست. شیوع ویروس مرگبار که ترامپ آن را ویروس چینی نامید، سراسر اروپا و آمریکای شمالی و بسیاری از نقاط دیگر دنیا را به تعطیلی کشانده است. حتی چین و کره جنوبی هم که توانستند این بیماری را کنترل کنند، در سایه ترس از شیوع دوباره و رکود جهانی اقتصاد روزها را سپری می کنند.
برخلاف این همه پیشرفت و تصور قدرتمند شدن انسان نسبت به ادوار پیش، حالا می فهمیم که چقدر آسیب پذیر و شکننده هستیم. اگر کووید 19 بیماری مهلک تری بود، چه آینده برای نوع بشر متصور بود. باید در این مقوله تامل کنیم ودرسهای مهمی را برای آینده فرابگیریم و به کار ببندیم.
طرح روی جلد اکونومیست، طرح هوشمندانه ای است که نشان می دهد گویا دنیا متوقف شده و به تعطیلات رفته است؛ تا اطلاع ثانوی همه جا بسته است.
