این نویسنده، روزنامه‌نگار، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان فیلم شیلیایی در سن ۷۰ سالگی در اثر ابتلا به بیماری کووید ۱۹ درگذشت. او از همراهان نزدیک سالوادر آلنده، رئیس جمهور شیلی بود که در پی کودتای آگوستو پینوشه در سال ۱۹۷۳ و سرنگونی آلنده به دو سال و نیم زندان محکوم شد.
رژیم پینوشه سپولودا را در پی فشارهای بین‌المللی در حصر خانگی قرار داد. او ولی موفق به فرار شد و به همکاری با نیروهای مخالف روی آورد و فعالیت هنری و تئاتری زیرزمینی علیه رژیم پینوشه را سازمان داد. با دستگیری مجدد سپولواد دادگاه نظامی برای او ۲۸ سال زندان برید، ولی این بار هم به دلیل اعتراض‌های بین‌المللی رژیم پینوشه او را از زندان آزاد کرد و او را به تبعیدی ۸ ساله فرستاد.
بخش بزرگی از دوران تبعید سپولودا در آلمان سپری شد. او برای تامین زندگی خود به رانندگی کامیون میان هامبورگ و استانبول اشتغال داشت. هفت سالی نیز در کشتی سازمان صلح سبز به تخریب محیط زیست در گوشه‌های مختلف اروپا اعتراض می‌کرد و در عین حال برای هفته‌نامه اشپیگل هم گزارش و جستار می‌نوشت. بعدتر به فرانسه و نهایتا به اسپانیا نقل مکان کرد و در این سال‌های اخیر همراه با خانواده‌اش در آنجا زندگی می‌کرد. فعالیت انسان دوستانه او نظیر برنامه ریزی برای آموزش دهقانان و همکاری با سازمان یونسکو سبب شده است او در دنیای ادبیات هم به جستجوی جهانی عاری از خشونت و جنگ بپردازد.
سپولودا که به خاطر آثارش چندین جایزه بین‌المللی دریافت کرده، ۶ هفته پیش به عنوان اولین بیمار کرونایی در شمال اسپانیا نتیجه تست کرونایش مثبت اعلام شد و در هفته‌های اخیر در بخش مراقبت ویژه بیمارستان به طور مصنوعی تنفس می‌کرد. با از کار افتادن شماری از ارگان‌های داخلی او نهایتا از پس کرونا برنیامد و چشم بر جهان فروبست.
سپولودا که از چهره های اثرگذار ادبیات آمریکای لاتین است، در ایران هم نام نا‌آشنایی نیست و دستکم دو اثر او با نام‌های "پیرمردی که داستان‌های عاشقانه می‌خواند" و "کشف بزرگ حلزون" به فارسی ترجمه شده‌اند. رمان اول که به مسائل زیست‌محیطی می‌پردازد به ۵۰ زبان دیگر جهان نیز ترجمه شده است.
