محققان دانشگاه تورنتو در کانادا در مطالعه‌ای با استفاده از یک روش جدید محاسباتی برای پیش‌بینی توالی موتیف (الگوهای خاصی در دی.ان.ای که با فعالیت ژن ارتباط دارند)، متوجه شده‌اند ژن‌هایی که پیش از این تصور می‌شد در بسیاری از موجودات زنده نقش‌های مشابهی ایفا می‌کنند در حقیقت برای انسان منحصر به فرد هستند.
محققان می‌گویند، یافته‌های مطالعه آنها می‌تواند با به حساب آوردن بیان صدها ژن مختلف، برخی تفاوت‌های بزرگ میان انسان‌ها و شامپانزه‌ها را توضیح دهد.
پژوهشگران در این مطالعه که در مجله Nature Genetics منتشر شده است، به بررسی ده‌ها ژن پرداختند که یک طبقه از پروتئین به نام فاکتورهای رونویسی (TFs) را کد گذاری می‌کنند. TFs با استفاده از خصیصه‌هایی معروف به موتیف‌ها، فعالیت ژن را کنترل می‌کنند.
محققان در این مطالعه با ابداع یک نرم‌افزار جدید به دنبال شباهت‌های ساختاری میان مناطق اتصال‌دهنده‌ای گشتند که هدف TFs در دی.ان.ای است.
آنها با بررسی تفاوت‌هایی در موقعیت آمینو اسیدهای مهم، متوجه شدند که بسیاری از TFs های انسانی در مقایسه با همتاهای خود در سایر حیوانات، توالی های مختلف را تشخیص می‌دهد.
درحالیکه ۹۹ درصد ژنوم شامپانزه‌ها و انسان ها مشترک است محققان خاطرنشان کردند که تنها ده‌ها قطعه از این TFs می‌توانند به تفاوت‌هایی قابل ملاحظه‌ای در بیان ژن منجر شوند.
