او از هفته گذشته به دلیل عارضه مغزی در بیمارستان بستری بود و غروب روز ۲۲ شهریور ۱۳۹۸ در تهران فوت کرد.
اسدالله عسگر اولادی متولد ۱۳۱۲ در تهران بود. بر خلاف برادر بزرگترش حبیب الله که بیشتر در سیاست فعالیت می‌کرد و در سال ۱۳۹۲ درگذشت، از ابتدا محور فعالیت‌های خود را بر اقتصاد گذاشت، هرچند مانند برادر خود از پیش از انقلاب به عضویت حزب موتلفه اسلامی درآمد.
عسگر اولادی در تمام دهه‌های گذشته، نام خود را به عنوان یکی از اصلی‌ترین صادرکنندگان ایرانی مطرح کرد و چندی قبل اعلام کرد که بیش از شش دهه صادرات داشته است. صادرات پسته، زیره و میوه خشک اصلی‌ترین فعالیت‌های اقتصادی عسگر اولادی را در تمام سال‌های گذشته را تشکیل می‌دادند. وی برای مدتی طولانی اصلی‌ترین تاجر ایرانی بود که در بازار چین حضور داشت.
این ارتباط قوی و گسترده باعث شد عسگر اولادی در طول تمام سال‌های گذشته، رییس اتاق بازرگانی ایران و چین باشد اما در نهم شهریور امسال و چند روز پیش از بستری شدن در بیمارستان، کرسی خود را به مجیدرضا حریری سپرد و به عنوان رییس افتخاری اتاق بازرگانی ایران و چین انتخاب شد. اسدالله عسگر اولادی در اسفند ماه سال گذشته، برای آخرین بار در انتخابات اتاق بازرگانی تهران نیز کاندید شد ولی رای لازم برای ورود به اتاق را به دست نیاورد. او در خانواده‌ای متولد شده بود که پیشینه کلیمی داشت اما به اسلام گرویده بودند. برای همین پسوند نام خانوادگی آنها "نومسلمان" بود.
او فوت و فن اقتصاد بازار را تجربی و از طریق کسب و کار آموخته بود. در یکی از مصاحبه‌هایش گفته بود که باغ پسته ندارد چون پسته را می‌خرد و می‌فروشد: اما پسرم را وارد این کار کردم که الان صاحب بیش از ۴۰۰هکتار باغ پسته در یزد است اما من از او پسته نمی‌خرم. سلطان صادرات خشکبار ایران اذعان کرده بود که بیشترین معاملاتش با تلفن است: تلفنى مى‌فروشم و آن وقت به بچه‌هایم که در ساختمان خودم کار مى‌کنند مى‌گویم قراردادش را ببندند.
اسدالله عسگراولادی که از مدافعان سرسخت بخش خصوصی و اقتصاد بازار بود ، از سال ۱۳۳۶ وارد عرصه صادرات خشکبار شد. او در مصاحبه‌ای گفته بود: کار را از صفر با صادرات زیره شروع کردم و قسطى پنج تن زیره خریدم. اولین مشترى‌ام در صادرات سنگاپور بود. در مصاحبه یادشده میلیاردر بودن خودش را مایه افتخار دانسته و گفته بود: به این دلیل که ذره‌ای از دارایی‌هایم را با رانت و کار خلاف به دست نیاورده‌ام و حتی از گرفتن وام بانکی هم پرهیز می‌کنم.
عسگراولادی در یکی دیگر از مصاحبه‌هایش گفته بود که ده کارخانه در ایران دارد، یک ریال به بانکی بدهکار نیست، در هیچ رانت دولتی مشارکت نکرده و در هیج معامله دولتی هم نبوده است: من از کم به زیاد رسیدم. مالیات‌هایم را داده‌ام. هرگز با دارایی چانه نمی‌زنم. انفاق می‌کنم. مسجد و درمانگاه و مدرسه می‌سازم و خدا به من کمک کرده‌است. من هیچ مالی در خارج کشور ندارم فقط دفاتری در هامبورگ، دبی و لندن دارم که دفاتر تجاری‌ام هستند. او در زمستان سال ۹۷ بانک مرکزی را به ندانمکاری و قفل کردن صادرات کشور متهم کرد و گفت: سه ماه است به این دلیل صادراتی نداشته‌ام. بانک مرکزی اما در پاسخ به او، اعلام کرد که دو شرکت صادراتی اسدالله عسگراولادی تا پایان آبان ۹۷ بالغ بر ۶/ ۱۶ میلیون یورو صادرات داشته اما ارز حاصل از صادرات را وارد چرخه اقتصادی نکرده‌اند: «در حالی که بخش عمده‌ای از صادرکنندگان متعهد به کشور تا کنون بیش از ۱۰میلیارد یورو ارز در بازار ثانویه عرضه کرده‌اند و بخشی از واردات کشور از این محل تامین شده است.
مجله فوربس میزان سرمایه اسدالله عسگراولادی را نزدیک ۸ میلیارد دلار برآورد کرده است. با این همه او در گفت‌وگو با رسانه‌ها، خود را بازرگان کوچکی می‌دانست که فعالیت صادراتی کوچکی دارد.
